BU BLOGTA YAS VAR.
Canım yanıyor..
Yazmakta bile çok zorlanıyorum ama hiçbir şey yazmamak da bana yakışmazdı.. Bu blogta yas var; tıpkı yüreklerimizde olduğu gibi. Biz rahat evlerimizde ısınalım diye Soma madenindeki canlar hayatlarını kaybetti. Ne denilebilir ki. Kaç eve ateş düştü, kaç baba, kaç kardeş, kaç oğul, kaç eş, kaç evlat.. İhmaller zincirinde yüzlerce yürek ve bir ülkenin kalbi yandı..
Elimde mendil, gözümde yaş, yüreğimde ateş, dilimde dualar ve sanırım en kötüsü de bu.. Elimden hiçbir şey gelmeden sadece bunları yaparak beklemek. Her gelen ölüm haberi ile yanan yürekler. Yazamıyorum, ifade edemiyorum hissettiklerimi. Sadece canım yanıyor,
canımız yanıyor..
Duymuşsunuzdur; kurtarılan bir maden işçisinin
söylediklerini. Ambulansa götürülüp sedyeye yatırılacakken "Çizmelerimi
çıkarayım, sedye kirlenmesin.." diyen o koca yüreklilerden sadece biri..
Haketmediler, kimse haketmez böyle bir olayı, böyle bir acıyı.
Sanırım bu fotoğraflar ve resim her şeyi anlatıyor..
KAYBETTİĞİMİZ CANLAR İÇİN BAŞIMIZ SAĞOLSUN; KENDİLERİNE ALLAH'TAN RAHMET; AİLELERİNE VE TÜM TÜRKİYE'YE BAŞSAĞLIĞI DİLİYORUM..
HALA KENDİLERİNE ULAŞILAMAYAN CANLAR; BİRAZ DAHA DAYANIN, DUALARIMIZ SİZLERLE..
Ayrıca en az 3 gün bloğumda paylaşım yapmayı düşünmüyorum. Hem ülke hem de yüreklerimiz yastayken; acımıza saygı bekliyorum..
Son söz;
"BİR KÖMÜR..
UĞRUNA YA CAN VERİLEN YA DA OY...
UĞRUNA YA CAN VERİLEN YA DA OY...
GERİSİ VİCDAN, GERİSİ ZEKA, GERİSİ YAS... (su perisi) "
HEPİMİZİN BAŞI SAĞOLSUN...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum Yazmak İster Misin? :))