20 Mayıs 2014 Salı

BLOGGER OLMAK VE SOMA... (Kişisel Yazı)

soma faciası

 Blogger olmak..
Bir yanda yazılan her yeni yazı sonrasında, bunu sizlerle paylaşmanın verdiği heyecan, keyif ve her gelen izleyici ile duyulan inanılmaz mutluluk; bir yanda gelişen toplumsal veya bireysel acılar karşısında bir kelime yazabilme gücünü bulamamak ama canım izleyicilerime karşı duyduğum sorumluluk... 
Blogger olmak böyle bir şey...


Evet Soma'dan bahsediyorum. Bu acı olay sonrasında duyduğum derin üzüntü nedeniyle bir süre yazamadım ve zaten gerek burada gerek instagram hesabımda bununla ilgili önceden, bir süre yazamayacağımı sizlere bildirmiştim. Peki neden bu yazıyı yazma gereği duydum? Açıkçası ben de tam olarak bilmiyorum.. Belki hala duyduğum derin üzüntü; sizlere karşı duyduğum sorumlulukla harmanlandı. Bir yanda devam eden ve edecek olan bir üzüntü; diğer yandan sizlere karşı duyduğum sorumluluk ve özlem duygusu...

Birçok blogger arkadaşım bloglarında normal hayat akışına uyum sağladılar. Bu demek değil ki üzüntüleri bitti.. Aslında iyi de yaptılar çünkü bir şekilde, hayatta ne olursa olsun kaldığı yerden devam etmeli insan. Hayatın akışına bir şekilde uyum sağlamalı.. Ben bu konuda biraz geç kaldım belki de.. Duyduğum acıdan dolayı paylaşım yapmayı (Belki saçma, belki değil) kendime yediremedim...
Uzun lafın kısası; biraz olsun toparlandım ve sizleri çok özledim.. Hayat bir şekilde akıp giderken; daha fazla geride durmak yerine yazılarıma devam etmeyi seçiyorum. Daha fazla bekleyecek zaman yok; yarına, hatta bir dakika sonrasında çıkmak garanti değilken; üzüntümü bastırabilmeyi başardığımı, en azından çabaladığımı bilmenizi, bu nedenle de kaldığım yerden devam etmeyi tercih ettiğimi ve beni yanlış anlamamanız için bu düşüncelerimi bilmenizi istedim.
Ayrıca bu yazı tamamen gönlümden kopanlarla oluşturulmuştur..
Ve son söz;

ALLAH HİÇBİR İNSANA, HİÇBİR TOPLUMA, CANA BİR DAHA BÖYLE DERİN BİR ACI YAŞATMAZ DİLERİM Kİ.. 

SİZLERİ SEVİYORUM ...

8 yorum:

  1. canım benim aynen sana katılıyorum.. ne yazacağımı bile bilemedim.. yas tutmak çare değil çare bir daha böyle şeyler yaşanmaması için önlemler almak,yaşanılan acıdan ders almak..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen canım.. Kaç kez bloğumda "Merhaba" girişi yapıp dakikalarca kalakaldım.. Gerçekten böyle bir acıdan sonra; bu acıyla yazmak da, ne yazacağına karar vermek de bizler için çok zor.. Kesinlikle keşke önlem alınabilse; keşke ! :(

      Sil
  2. amin insallah ayni olaylar tekrarlanmaz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah.. En büyük dileğimiz bu; Allah hepimizi, herkesi korusun..

      Sil
  3. Haklısın canım, hayat devam ediyor. Ancak bu bizlerin Somadaki canları unuttuğumuz anlamına gelmiyor. Umarım bir daha böyle bir facia yaşanmaz, sorumluları da gereken muameleyi görür cezalarını çekerler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle öyle.. Yazmaya devam etmemiz; acıları unuttuk, artık her şey güllük gülistanlık demek değil.. Aksine hayata tutunma çabası, zorluğun üstesinden gelebilme çabası bana göre. Umarım son olur, inşallah canım inşallah..

      Sil
  4. Elimizden geldiğince bu yaşananları engellemek bizim yapabileceğimizin en güzeli..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle öyle canım.. Yapılabilecek her türlü yardım, bu yaşanılanların tekrarlamaması ve önlem alınmasıyla ilgili her yeni bilgiyi paylaşmak; bizlere düşen en büyük görev ki bu bilgiler gelirse bloğumda sizlerle paylaşmaya devam edeceğim..

      Sil

Yorum Yazmak İster Misin? :))